|
خاطرات کلاس من/امواج جامعه
کلاس ششم سوال و مشکلات اجتماعی و....
مطالعه موفق با تمرکز (تمرکز حواس در کلاس)اگر شما بتوانید در همان کلاس، تمامی مطالب را بگیرید، خود باعث می شود که حجم عمده ای از فعالیت مطالعه شما در منزل کاسته شود. شاید تا به حال با افرادی برخورد کرده باشید که فقط در کلاس حضور می یابند و بسیار کم در منزل مطالعه می کنند. معمولاً شما در این حالت به خود و اطرافیان خود می گویید: نمی دانم چرا با این که من ساعت ها در منزل درس می خوانم یک دهم آن را هم نمی خواند، همیشه نمره های من از او کمتر است. شما باید توجه داشته باشید که مدت زمان مطالعه شما مطلقاً مهم نیست بلکه زمان مطالعه مفید و متمرکز شماست که مهم است. بسیاری از اوقات شما ساعت ها کتاب به دست دارید و مشغول مطالعه اید اما زمان مطالعه متمرکز و مفید شما از یک ساعت بیشتر تجاوز نمی کند. علاوه بر این، درصد مهم و عمده ای از یادگیری در کلاس درس صورت می گیرد. شاید خودتان تجربه کرده باشید که آموختن درسی که زمان تدریس آن، شما در کلاس حاضر نبوده اید، چقدر دشوار است.
اما حضور در کلاس از نظر فیزیکی چندان مهم نیست بلکه شما باید حضور مۆثر و متمرکزی در کلاس داشته باشید. ما هم اکنون می خواهیم تکنیک هایی را ارایه دهیم که شما با عمل کردن به آنها و فقط با عمل کردن به آنها بتوانید دانش آموز و دانشجویی فعال و درگیر باشید.  تکنیک های حضور فعال در کلاس 1. همراهی با مدرس:
بسیار مهم است که خودتان را با سرعت، نحوه و شیوه تدریس معلم یا استاد خود هماهنگ سازید و با او حرکت کنید. هم شتاب بیش از مدرس داشتن ذهن را آشفته و مغشوش می کند و هم سرعت کند شما و عقب ماندن از او. هماهنگ نبودن با سرعت و روش و بیان مدرس، شما را از جذب مطالب بعدی محروم می کند. آنچه که در همراهی با مدرس مهم است، در وهله اول، خوب شنیدن است. اغلب شما با آنکه صدای معلم را به وضوح نمی شنوید یا گفتار سخنران را متوجه نمی شوید از این که از او بخواهید درباره آن مطلب را رساتر و واضح تر بیان کند، واهمه دارید. گاهی صدای سخنران به انتهای کلاس نمی رود، گاهی تند و گذرا صحبت می کند گاهی صحبتش نامفهوم است و برخی اوقات نیز به مطلبی در گذشته استناد می کند که شما از آن هیچ اطلاعی ندارید.
یادتان باشد شما برای این به کلاس یا جلسه سخنرانی آمده اید که مطلبی را فرا بگیرید و معلم هم دقیقاً همین را می خواهد. بنابراین اگر کوچک ترین ابهام یا عدم وضوحی را در مطلب یا صدای معلم احساس کردید، باید شهامت از او بخواهید که مطلب را دوباره بگوید.
سۆال کردن از معلم گناه نیست و نباید احساس گناهی را هم به دنبال داشته باشد. به ویژه دانش آموزان دوره ابتدایی خیلی از سۆال کردن بیم دارند. بسیاری از وقت ها پیش می آید که مثلاً معلم تکلیفی را به بچه ها می گوید که برای فردا انجام دهند و دانش آموز درست متوجه این تکلیف نمی شود، با وجود این چون می ترسد که سۆال کند، چیزی نمی گوید و چه بسا که فردا به خاطر انجام ندادن آن تکلیف مۆاخذه و تنبیه شود. دوباره تأکید می کنیم که اگر نکته ای را متوجه نشدید یا نشنیدید، حتماً بپرسید چه بسا که آن نکته کلیدی بوده، تمام درس آن روز وابسته به همان نکته باشد.
2. شنونده ای فعال باشید:
 شما بارها به این عبارت تأکیدی برخورد کرده اید: شنونده ای فعال باشید، اما مفهوم این عبارت چیست؟ یعنی باید چگونه باشیم؟ شنونده فعال چه خصوصیات و ویژگی هایی دارد؟ بهترین و مۆثرترین راه برای این که شما یک شنونده فعال باشید این است که یادداشت بردارید. چه، نیاز به یادداشت برداری را سر کلاس احساس می کنید چه نمی کنید، حتماً از صحبت مدرس یا سخنران، یادداشت بردارید. اما منظور ما از یادداشت برداری در اینجا با آنچه که در روش مطالعه متمرکز گفتیم فرق می کند که اکنون به شرح آن می پردازیم.
یادداشت برداری داخل کلاس قلم و کاغذ به دست می گیرید و در کلاس حاضر می شوید. یادتان هست که گفتیم شب قبل از کلاس یک مطالعه اجمالی و یک بررسی ابتدایی از درس، انجام دهید؟ این کار را برای کسب اطلاعات اولیه و هشیاری ذهنی در کلاس انجام داده اید. اگر شما بدون هیچ مطالعه ای سر کلاس شیمی حاضر شوید، وقتی معلم می گوید امروز درس ما هیبریداسیون است و شما هم نه از قبل درباره هیبریداسیون چیزی می دانید نه نگاهی اجمالی به کتاب انداخته اید، تا چند لحظه خود را در کلاس بیگانه احساس می کنید. خود را کاملاً گیج می بینید و این حالت، خود باعث می شود که نسبت به این درس بی علاقه شوید و به سرعت تمرکز حواستان را از دست بدهید و ذهنتان را به سیر در جاهای دیگر مشغول سازید.
درست بر عکس، اگر شما با مطالعه اولیه سر کلاس حاضر شوید، احساس خیلی خوبی در کلاس خواهید داشت، ذهنتان مشتاق است، می خواهید هرچه سریعتر از راز هیبریداسیون سر در بیاورید و در نتیجه تمرکز حواسی عالی پیدا می کنید. اهمیت مطالعه اولیه را پیش از این هم توضیح داده بودیم. حالا که شما با این آمادگی ذهنی و کنجکاوی و علاقمندی، دارید به صحبتهای معلم گوش می کنید، هر نکته ای را که فرا می گیرید یادداشت کنید.
 هم اکنون شما می گویید فلان معلم یا استاد به ما اصلاً اجازه یادداشت برداری نمی دهد. به شما می گوییم که او کاملاً کار درستی می کند. چرا کهشما معمولاً به شیوه سنتی خود، “جمله” های معلم را یادداشت می کنید و نوشتن یک جمله از صحبت های معلم عملاً شما را از گوش دادن و درک جمله بعدی باز می دارد. شما به هیچ عنوان نباید جمله ای یادداشت کنید بلکه باید به صورت اشاره ای و مختصر از واژه های کلیدی استفاده کنید که چون جرقه ای تمام موضوع را به یاد شما می آورد.
این گونه می توانید همزمان با تدریس استاد، یادداشت کنید و پشت سر هم یادداشت بردارید در حالی که نه وقت شما گرفته می شود نه از درک مطلب بعدی باز می مانید و نه مدرس را ناراضی می کنید.
به جای همه این ها چند کار مهم انجام دهید: اول این که بارذهنی خود را در کلاس لحظه به لحظه تخلیه می کنید و نکته ای را که فرا می گیرید یادداشت می کنید و ذهن خود را همچنان باز و گسترده و خالی نگاه می دارید. یعنی شکل حضور شما در پایان کلاس با شروع کلاس چندان تفاوتی نمی کند.
دوم این که چون خودتان را ملزم می دانید هرچه را که فرا می گیرید به سرعت بر روی کاغذ بیاورید، ذهن شما در یک حالت آماده باش قرار می گیرد و شما از تمرکز حواسی عالی برخودار می شوید و کاملاً از خود مراقبت می کنید که چیزی را جا نیندازید. فقط کافی است که یک بار این عمل یادداشت برداری را به شیوه درستی که گفتیم تجربه کنید تا ببینید که چقدر برایتان لذت بخش است. حتی کم کم به شکل یک بازی مهیج برایتان در می آید.
این شیوه یادداشت برداری به صورت کمی حرفه ای تر و ماهرانه تر در خبرنگاران دیده می شود که در مصاحبه های خود از گفته های سخنران یادداشت برداری می کنند و سپس خود از گفته های سخنران یادداشت برداری می کنند و سپس از روی آن، متن را تصحیح می کنند و اما سومین فایده یادداشت برداری این است که باعث می شود شما سر کلاس خواب آلوده نشوید و چرت نزنید به ویژه در اوقاتی که معلم یا سخنران بسیار آرام و ملایم و حتی کمی خسته کننده درس می دهد و شیوه تدریس او برای شما درگیری ذهنی لازم را ایجاد نمی کند. شما با یادداشت برداری، حضور خودتان را در کلاس مهیج تر و مۆثرتر می کنید.
بسیار بعید است که کسی به این شیوه در کلاس یادداشت برداری کند و خوابش بگیرد. شما وقتی سر کلاس خوابتان می گیرد که ذهنتان ساکت و ساکن شود. معلم در شما درگیری ذهنی ایجاد می کند و خود به خود به این کار مشغول می شوید. به ویژه وقتی سخنران از نوع سخنرانان آرام و ساکن است، شما باید یادداشت برداری را جدی تر بگیرید. نگویید: من این مطلب را بلدم و نیازی به یادداشت کردن ندارم. نگویید: من همه این مطالب را هم اکنون به حافظه ام می سپارم و نیازی نیست که یادداشت کنم و. . .
شما می دانید که یکی از مهمترین اهداف یادداشت برداری در کلاس، همین زنده و هشیار بودنتان سر کلاس است. یک مانع بزرگ مطالعه اجمالی قبل از کلاس و کسب اطلاعات پیش از حضور در کلاس می تواند یک اشکال بسیار بزرگ تولید کند و آن: رقابت با استاد است.
به عبارت بهتر: به مبارزه طلبیدن استاد. به این شکل شما ذهن خود را مدام متوجه دانسته های خود می کنید و منتظرید تا در اولین فرصت آنها را بیان کنید و یا این که عمداً سۆالی می کنید که فقط نشان دهید مطلب را پیشاپیش می دانید. یادتان باشد که هدف از کسب اطلاعات اولیه فقط ایجاد یک نوع کنجکاوی و علاقمندی و تمرکز حواس است برای گوش دادن و یاد گرفتن بیشتر نه برای صحبت کردن و خودنمایی بیشتر.
برای این که ذهنتان خالی باشد اطلاعات خود را قبل از کلاس بر روی کاغذ بیاورید و بالای آن هم بنویسید: هدف من این است که با گوش دادن به درس امروز، این اطلاعات ناقص خود را کامل تر کنم. وقتی این را می نویسید در خود میل بیشتری را برای فراگیری ایجاد می کنید و با خود تعهد می کنید که سخن نگویید. قرار است ما در کلاس، یک شنونده فعالی باشیم به یک سخنران مبارز.
به هیچ عنوان در لحظه حضورتان در کلاس، اطلاعات قبلی خود را با اطلاعات معلم مقایسه نکنید. این مقایسه، ذهن شما را به خود مشغول می کند و دقایقی حواس شما را پرت می کند. مقایسه اطلاعات خودتان با اطلاعاتی که سر کلاس از معلم می گیرید، فقط باید در چند دقیقه پایان کلاس و یا حتی بعد از آن صورت گیرد. اگر سر کلاس این مقایسه را انجام دهید اگر احساس کنید این دو با هم تفاوت دارند، تمرکز حواس خود را از دست می دهید و حواستان پرت می شود. در حالت اول، شادی و شعف و هیجان ذهنی، عامل حواس پرتی شماست و
در حالت دوم، احساس متفاوت بودن دانسته های قبلی شما از اطلاعات معلم، ذهن شما را بر انگیخته می کند که سۆالی کنید و حتی شاید تمایل داشته باشید که به نوعی دانسته های خودتان را توجیه کنید که این موجبات حواس پرتی شما را فراهم می کند.
از چه چیزهایی یادداشت برداریم؟ یادداشت برداری در کلاس، سه شاخه دارد.  - شاخه دوم، یادداشت برداری از سۆالاتی است که به ذهنتان می رسد. البته اگر روند کلاس آرام و طرح سۆال در طول کلاس مجاز باشد، ما توصیه می کنیم سۆال خود را فوراً بپرسید. اما اگر معلم بگوید به سۆالات شما در آخر کلاس پاسخ می دهم، مطلقاً سۆال خود را رها نکنید.
حتماً آن را مختصراً در گوشه ای بنویسید که آخر کلاس بپرسید. اگر بگویید: بعداً آن را می پرسم و یادداشت نکنید، تا پایان کلاس ذهن شما را مشغول می کند و این مانع فراگیری اطلاعات بعدی با تمرکز عالی می شود. به ویژه اگر سۆالتان برای شما جالب و جذاب باشد مدام در طول کلاس به پردازش سۆالتان مشغول می شوید و منتظرید که کلاس به پایان برسد و سۆال جالب خود را مطرح کنید. خیلی از اوقات، حتی این انتظار، ما را به جایی می رساند که دیگر دریافت پاسخ برایمان اهمیت چندانی ندارد بلکه فقط می خواهیم از طرح این سۆال جالب در حضور دیگران با صدای بلند لذت ببریم. به ویژه اگر بدانیم آفرین و تحسین معلم را هم به دنبال خواهد داشت. بنابراین حتماً سۆال خود را یادداشت کنید. بار ذهن خود را سبک کنید و به گوش دادن و یادداشت برداری از گفته ها ادامه دهید.
- شاخه سوم، یادداشت برداری از عوامل حواس پرتی است. سر کلاس درس هم به احتمال فراوان، افکار زیادی در ذهن شما غوطه می خورند که ذهن شما را منحرف می کنند. در گوشه ای، از آنچه که حواس شما را پرت می کند، یادداشت برداری کنید.
در بالای این یادداشت بنویسید آنچه که باید پس از کلاس به آن فکر کنم یا انجام دهم. اگر بخواهید این کار را هم به تأخیر بیاندازید، یا به حافظه بسپارید و یادداشت نکنید، باز میدان ذهنی خود را تا پایان کلاس، اشغال می کنید. یادمان هست که قلم و کاغذ مهمترین ابزار برای تمرکز حواس هستند.
باز هم در فایده یادداشت برداری به عنوان آخرین فایده ی یادداشت برداری، باید بگوییم که این عمل، شما را همیشه در حالت سوگیری قرار می دهد. در کتاب “زمینه روان شناسی” نوشته “اتکینسون – هیلگارد” گفته می شود: “همیشه با تغییرات محرک است که تحریک پذیر جهت می گیرد. ” برای روشن شدن این مطلب مثالی می زنیم: فرض کنید شما در خانه تنها هستید و صدای پایی را از پشت بام منزل خود می شنوید (صدای پا، محرک است و شما، تحریک پذیر). وقتی صدای پا بلندتر می شود یا به هر شکلی تغییر می کند، شما گوشتان را تیزتر می کنید (به زبان روان شناسی “سوگیری” می کنید).
 اما اگر صدای پا یکنواخت باشد یا تغییرات محسوس نداشته باشد به زودی برای شما عادی می شود و شما دیگر بر آن تمرکز نمی کنید. در کلاس درس، معلم محرک است و شما تحریک پذیر. تغییرات معلم به صورت حرکات دست، چهره و لحن و طنین صدا باعث می شود که شما مدام سوگیری کنید و تمرکز شما بر او باشد. بسیاری از معلمان که به این نکته واقف هستند، در تدریس خود از این تغییرات، زیاد استفاده می کنند و توجه شما را کاملاً به خود جلب می کنند. در این موارد دیگر نیازی نیست که شما خودتان را تغییر دهید. اما معلمانی هم هستند که صدایی یکنواخت دارند و موقع تدریس، بی تحرکند. در کلاس ِ چنین معلمانی است که شما باید تحریک پذیری، در خود ایجاد کنید تا تمرکز حواستان پایدار باقی بماند. در مثالی که برای سوگیری زدیم، وقتی صدای پا از پشت بام به گوش می رسید، یکنواخت می شد، شما می توانید با تغییر مکان خود و بالا رفتن از پله ها و نزدیک شدن به صدا، در خود سوگیری و تمرکز حواس ایجاد کنید. یادداشت برداری داخل کلاس نیز در شما چنین حالت آماده باش و تحرکی را ایجاد می کند. جهت گیری برای شنیدن بهتر و درک بیشتر و بهتر. بنابراین، یادداشت برداری را جدی بگیرید.
اهمیت جلو نشستن همیشه به خاطر داشته باشید که واقعاً رابطه ای بین کسانی که جلو می نشینید و کسانی که درسشان خوب است وجود دارد. توجه کنید، کسانی که صندلی ها و نیمکت های جلویی را اشغال می کنند، در میدان دید خود، فقط معلم و تخته را خواهند داشت. اما کسانی که در ردیف دوم می نشینند، علاوه بر معلم و تخته، افراد ردیف اول را هم می بینند و همین طور تا ردیف آخر که دیگر همه ردیفهای جلویی در میدان دید قرار می گیرند. به عبارت دیگر، عوامل حواس پرتی در جلوی کلاس حداقل و در انتهای کلاس حداکثر است. از آن انتها، همه چیز مشخص است.  چشم افرادی که در این انتها می نشینید، کوچک ترین حرکات افراد جلویی را می بیند و این دیدن یعنی حواس پرتی. ما می گوییم: حتی الامکان در ردیف های جلویی بنشینید. ممکن است بگویید این طور هم نمی شود که همه در ردیف اول بنشینند. ما هم حرف شما را قبول داریم اما مخاطبان ما آن کسانی هستند که همیشه تا وارد کلاس یا جلسات سخنرانی می شوند، با وجود آن که ردیف های جلویی خالی است، خودشان می روند و در ردیف های آخر می نشینند. می خواهیم به این افراد بگوییم که با این عمل خود پیشاپیش زمینه بسیار مساعد حواس پرتی را برای خود به وجود آورده اند. اگر بخواهید در آن آخر بنشینید که هیچ چیز از دید شما مخفی نماند، در واقع حواس پرتی را به تمرکز حواس ترجیح داده اید و خود را برای آن آماده کرده اید. توصیه می کنیم که حتی الامکان، ردیف های جلو را برای نشستن انتخاب کنید. باز هم تأکید می کنیم که واقعاً رابطه ای بین کسانی که جلو می نشینید و پیشرفت تحصیلی، وجود دارد. این ارتباط، کاملاً منطقی است و این طور نیست که عوامل حواس پرتی خود را کمتر سازید. دقت و تمرکز حواس خود را افزایش دهید و به پیشرفت تحصیلی خود کمک مۆثر کنید.
نقش فرمان ذهنی نقش فرمان های ذهنی در تمام موفقیت های زندگی و از جمله موفقیت های تحصیلی بسیار مهم است. قبل از این که به کلاس بروید، برای خود هدف تعیین کنید.
اگر این طور است دقیقاً برای خود مشخص کنید که می خواهید چه چیز را یاد بگیرید و در جستجوی چه هستید؟ همین برنامه ذهنی که قبل از کلاس به خود می دهید، تمام فعالیت های شما را در کلاس پیرو خود می سازید. بنابراین کلاس را جدی بگیرید و قبل از حضور در آن به ذهن خود برنامه ای جدی بدهید. دقیقاً مشخص کنید که می خواهید چه چیزی از این کلاس یاد بگیرید. این موضوع به موفقیت شما بسیار کمک خواهد کرد. یادتان هست که در تعیین هدف، گفتیم هدف باید جزیی، روشن و دقیق باشد. پس به ذهن خود بگویید که چه مطلبی را می خواهید بیاموزید. درخواستی مشخص از ذهن خود داشته باشید. مثلاً به خود بگویید: امروز می خواهم بفهمم واقعاً چرا و چطور رعد و برق ایجاد می شود؟ امروز می خواهم بدانم چطور می توان از یک عدد اعشاری، جذرگرفت؟ و. . . هدف خود را از حضور در کلاس با صدای بلند یا در ذهن خود، برای خود کاملاً مشخص سازید.
فرمان های ذهنی منفی و مخرب به ذهن خود ندهید. مثلاً همان فرمان “امروز به کلاس می روم که بخندم. ” یا “بروم ببینم چه می شود. ” یا ” بروم که غیبت نخورم. ” و. . . وقتی این فرمان ها را به ذهن خود می دهید، در واقع به آن، این برنامه را داده اید که: هیچ چیز یاد نگیر. وقتی هدف خود را از حضور در کلاس، خندیدن معرفی می کنید، تمام فکر شما به رویداد طنزآمیزی که در کلاس پیش می آید، متمرکز می شود و یا سرگردان به هر موضوعی واکنش نشان می دهید و توجه می کنید و قادر نیستید بر درس که مسلماً هدف اصلی حضور شما در کلاس است، تمرکز پیدا کنید. یک عده هم هستند که وقتی به سمینار یا سخنرانی یا همین کلاس درس می روند به خود فرمان ذهنی ایراد گرفتن از استاد یا سخنران را می دهند. “ببینیم چقدر ایراد دارد”، ” چند اشتباه می کند. ” و. . . افرادی که در یک جلسه سخنرانی یا کلاس درس حضور دارند، شرایط نسبتاً یکسانی دارند اما چرا برداشت آنها از کلاس متفاوت است؟
علت، آن است که فرمان های ذهنی ابتدایی حضورشان در کلاس با هم فرق داشته است. یکی از کلاس بیرون می آید و می گوید: چه نکته جالبی را یاد گرفتم. یکی می گوید: هیچ فهمیدید که فلان جا اشتباه کرد؟ یکی می گوید: چه حرف خنده داری در فلان لحظه کلاس گفت! و یکی هم می گوید: چه کلاس خسته کننده ای بود. من که فقط چرت زدم و هیچ چیز یاد نگرفتم. نفر آخر کسی است که یا به خود فرمان چرت زدن داده یا این که اصلاً هیچ فرمانی قبل از کلاس به ذهن خود نداده است که حالت دوم معمول تر و شایع تر است.
با توجه به همه این نکات که گفتیم، شما از این پس: ابتدا در منزل مطالعه ای اجمالی بر مطالبی که می خواهند تدریس کنند، خواهید داشت. سپس قبل از ورود به کلاس، فرمان ذهنی دقیقی را به مغز خود می دهید و ذهن خود را از حضور در کلاس هدفدار می کنید. بعد از ورود به کلاس، حتی الامکان در ردیف های جلو می نشینید و مانند یک شنونده فعال به درس گوش می دهید و یادداشت برداری می کنید. اگر هم سۆالی داشتید یا در طول کلاس می پرسید و یا آن را ثبت می کنید و در آخر کلاس از معلم سۆال می کنید. به این ترتیب شما حضور متمرکز و فعال و مثمر ثمری در کلاس خواهید داشت و درصد مهمی از یادگیری مطلب را همان سر کلاس به دست خواهید آورد.
مرکز یادگیری سایت تبیان - تهیه: نسیم گوهریجمعه 5 ارديبهشت 1393برچسب:, :: 19:16 :: نويسنده : ز-میریان
افزایش مهارت‌های فردی برای دانش آموزان درتابستانفراگیری مهارت‌های اجتماعی کودکان امروز؛ تضمینی برای آینده‌ای موفق. یکی از مسائلی که در مقطع ابتدایی و دیگر مقاطع تحصیلی از اهمیت زیادی بر خوردار می‌باشد، داشتن مهارت‌های فردی و اجتماعی دانش آموزان است. مهارت‌های فردی آموختن ارتباط میان فردی موثربین نوجوانان باهمسن و سالان است که منجربه مهارت‌های اجتماعی می‌شود. مهارت‌های اجتماعی به مجموعه رفتارهای فراگرفته قابل قبولی گفته می‌شود که فرد را قادر می‌سازد با دیگران ارتباطی موثر داشته و از عکس العمل های نا معقول اجتماعی خودداری کند.
 مشکلات کودکان در مهارت‌های اجتماعی غالبا به این دلیل است که کودکان نمی‌دانند در موقعیت‌های خاص اجتماعی چه کاری انجام دهند؟ یکی از دلایل اصلی که سبب می‌شود کودکان خاصی محبوبیت نداشته باشند اینست که آنان مهارت‌های اجتماعی مناسبی که می‌تواند آنها را دوست داشتنی جلوه دهند، ندارند. این کودکان در یک وضعیت دو سویه گرفتارند. از طرفی، دانش آموزان بی دقت فرصتی برای تمرین مهارت اجتماعی نمی‌یابند و از طرف دیگر آن‌هایی که در مهارت‌های اجتماعی ضعیف هستند قادر به برقراری دوستی نیستند.
از آنجا که مهارت‌های فردی، روشی برای بهبود مهارت‌های اجتماعی دانش آموزان است، خانواده‌ها نقش بسزایی در مدیریت اوقات فراغت پنهان دانش آموزان دارندو با مشارکت پدرومادرها در طرح اوقات فراغت دانش آموزان، مدیریت این ایام هدفمندتر خواهد شد. والدین می‌توانند درتابستان که کودکان ازاوقات فراغت بهره می‌برند بابرنامه ریزی صحیح فرزندانشان را جهت غلبه بر این مشکلات آموزش دهند تاسبب مهارت آموزی آنان گردد.
بسیاری از محققان معتقدند که مهارت‌های اجتماعی آموختنی هستند، زیرا کودکانی که در محیط‌های نامناسب و نا معقول زندگی میکنند قادر به برقراری ارتباط صحیح نمی‌باشند و باعث می‌شود در بین دیگران محبوبیت نداشته ونهایتا مهارت اجتماعی رافرانمی گیرند. چنین اشخاصی درجوانی وبزرگسالی ازاجتماع وکارآموزی دورمی شوند وحتی در فراگیری شغل مناسب وتشکیل خانواده نیز ناتوان می‌مانند! نهایتا خانواده‌ها برای تامین آسایش آینده فرزندان بایدازامروزبرنامه ریزی نمایند. ازامروزمهارتهای فردی واجتماعی رابه آنان بیاموزند تا فرزندان آینده‌ی کاری وخانوادگی تضمین شده‌ای داشته باشند.
در تعریف مهارت اجتماعی، ویژگی‌های ذیل مورد قبول اکثر محققان می‌باشد:
نوجوانی که به لحاظ اجتماعی مهارت دارد قادر است رفتارهای مختلف و مناسبی باهمسن وسالان وافراد اجتماع داشته باشد. این توانایی‌های اجتماعی در قالب عملکرد رفتاری پی ریزی می‌شود و این نکته یکی از ویژگی‌های بارز ارتباط اجتماعی ماهرانه است. توصیه ما به خانواده‌ها اینست که اگرتاامروزبه تاثیر آموزش مهارت‌های فردی واجتماعی درباره فرزندانشان نیاندیشیده اند بامطالعه کتب مختلف دراین باره ومشاوره باکارشناسان؛ این امرمهم را ازهمین تابستان پیگیری نمایند. مرکز یادگیری سایت تبیانمرتضی عرفانیاننوشته شده توسط سعید قربانی | لینک ثابت | آرشیو نظرات
تقویت مهارت‌های اجتماعی بچه‌ها در تابستان یکشنبه بیست و نهم دی 1392 19:22
تقویت مهارت‌های اجتماعی بچه‌ها در تابستان کودکان همه یکسان نیستند. بعضی از آن ها اوقات فراغت خویش را در طول تابستان به بازی و فعالیت با دوستان خود در بیرون از خانه می‌پردازند، متأسفانه بعضی دیگر در برقراری ارتباط با بچه‌های دیگر با مشکل مواجه هستند و در نتیجه با فرا رسیدن فصل پائیز و سال تحصیلی جدید دوستان بسیار کمی دارند. برای آن ها فصل تابستان بسیار طولانی و کسل کننده است.
البته شما می‌توانید از فرصت تابستان به‌خوبی استفاده کنید و زمینه را برای برقراری ارتباط با دیگر بچه‌ها در فرزند خود ایجاد کنید. فرِد فرانکل استاد روانپزشکی و علوم رفتاری در دانشگاه کالیفرنیا، می‌گوید : «تابستان یک فرصت طلایی است.» ریشه‌یابی مشکلخانم لوسی فاکس پزشك سلامت روان در این باره می‌گوید که نخستین گام، پیدا کردن خاستگاه مشکل فرزندتان است. او که در کارولینای شمالی در آژانس رشد عاطفی کودکان مشغول به کار است به والدین توصیه میکند که به دقت رابطه میان فرزند خود و دیگر بچه‌ها را رصد کرده و نقاط ضعف آن ها را مورد توجه قرار دهند. خانم فاکس می‌گوید: والدینی که با فرزندان خود رابطه مثبت و راحتی دارند به راحتی می‌توانند با کوچولوهای خود در رابطه با مشکلات و ترس‌هایی که آن ها در برقراری ارتباط با دیگر بچه‌ها مواجه هستند، صحبت کنند.
فرانکل نویسنده کتاب «دوستان همیشگی: چگونه والدین می‌توانند به فرزندان خود در زمینه پیدا کردن و نگه داشتن دوستان خوب کمک کنند»، می‌گوید: با وجود آنکه همه بچه‌ها دارای ویژگی‌های متفاوتی هستند، اما به‌طور کلی بچه‌هایی که با دیگران راحت نیستند به دو دسته تقسیم می‌شوند:
بعضی از بچه‌ها بیش از حد خشن هستند، به گونه‌ای دیگران را از خود می‌رانند. اگر به عنوان مثال گروهی از بچه‌ها درحال فوتبال بازی کردن باشند «آن ها بدون تعارف و با پررویی وارد بازی می‌شوند و سپس شروع میکنند به گرفتن ایراد دیگر بچه‌ها در بازی.» پدر و مادر مراقب در این گونه شرایط فرزند خود را کنار می‌کشند و به او می‌گویند که بیرون ماندن از بازی برای مدتی محدود طبیعی است، او را راهنمایی میکنند و به او پیشنهاد میکنند به تیمی ملحق شود که به کمک او نیاز دارد.  فرانکل همچنین اعتقاد دارد والدین می‌توانند دوستان فرزند خود را به خانه دعوت کنند و تدارک یک قرار ملاقات را بدهند. در صورتی که فرزند آن ها میزبان خوبی نیست آن ها باید با او درباره روش‌های مختلف مهمان نوازی صحبت کنند.
گروه دیگری از بچه‌ها هستند که خجالت می‌کشند با هم سن و سال‌های خود بازی کنند و یا نزدیک آن ها شوند. این ترس هنگام برخورد با افراد آشنا در فرزند شما دیده نمی شود. فرانکل می‌گوید برای کمک به کودکان خجالتی می‌توان آن ها را به همراه دیگر دوستان به پارک و محل‌های عمومی برد، سپس از کودک خجالتی خود بخواهید که دیگران را دعوت به بازی کند و شاید آن ها این کار را بکنند.
پیدا کردن دوستبهعنوان والدین شما چگونه می‌توانید فرزند خود را در جهت پیدا کردن دوست‌های جدید در سال تحصیلی که در پیش رو ست، آماده کنید؟ کارشناسان به شش مورد اشاره میکنند:
ناتالی اِلمن مۆسس مرکز برگزاری اجلاس در زمینه یادگیری در نیوجرسی می‌گوید اردوهایی که با اهداف خاص و بر اساس علایق برگزار می‌شوند، ارتباطی طبیعی میان فرزند شما و هم اردویی‌های او برقرار میکنند. «آن ها با بچه‌هایی که با هم نقاط مشترک دارند فعالیتی را انجام می‌دهند که دوستش دارند.»
پدر و مادر عزیز ممکن است در حال حاضر فرزند شما دوستان چندانی نداشته باشد، اما این امر نباید همیشگی باشد. روزهای بلند تابستان فرصت بی نظیری است برای تقویت مهارت‌های اجتماعی فرزندانتان. از آن استفاده کنید چراکه یادمان باشد مدرسه خانه دوم فرزندان ماست و دانش آموزان مصداق نمونه کوچکی از یک جامعه می باشند. منبع : دانش نامه روان شناسی و علوم تربیتی مرکز یادگیری سایت تبیان جمعه 5 ارديبهشت 1393برچسب:, :: 19:13 :: نويسنده : ز-میریان
چگونه یک مدرسه خوب برای فرزندمان انتخاب کنیم؟یکی از دغدغه های مهم والدینی که فرزند 6 ساله دارند، انتخاب یک دبستان خوب است. معیار های خانواده های مختلف برای خوب یا بد بودن یک مدرسه متفاوت است و ممکن است مدرسه ای که از نظر یک مادر یا پدر بسیار خوب است،
از نظر خانواده ای دیگر؛ فاصله بعیدی با مدرسه خوب داشته باشد. همچنین بایستی به همخوانی روحیات و خصوصیات کودک با مدرسه نیز توجه شود. مثلا نباید انتظار داشت بچه ای که از ابتدا بسیار آزادانه و منطقی تربیت شده و تحت سختگیری بی مورد نبوده، ناگهان در کلاس اول ابتدایی بتواند با مقررات خشک و سر باز خانه ای خود را هماهنگ کند و به اطاعت بی چون و چرا از قوانین بپردازد. چنانچه فرزند خود را در چنین موقعت شوکه کننده ای قرار دهید باید تبعات بی علاقگی و انزجار او از درس و مدرسه حتی بی اشتیاقی او به کتاب و دفتر یا خواندن و نوشتن را پذیرا شوید.
پس اولین نکته این است که مشخص کنید معیار های شما برای یک مدرسه خوب چیست و فرزند شما چه خصوصیاتی دارد و بعد بررسی کنید که آیا آن مدرسه با معیار های شما همخوانی دارد یا خیر. طبیعتا این مسئله از تبلیغاتی که حول و حوش برخی مدارس می شود بسیار مهم تر و و نقش آن برای آینده فرزند شما پر رنگ تر خواهد بود. متاسفانه گاهی چشم و هم چشمی ها و تبلیغات گمراه کننده ، آینده تحصیلی و سلامت روانی کودکان را به خطر می اندازد. برخی از معیار های مطرح برای مدرسه خوب عبارتند از:
 برای انتخاب دبستان باید از چند ماه قبل شروع به شناسایی مدارس اطراف منزل و محله خود کنید. مدارس غیر انتفاعی معمولا از اوائل اردیبهشت شروع به ثبت نام می کنند و مدارس دولتی قدری دیر تر. در این تاریخ شما باید چند مدرسه را قبلا انتخاب کرده باشید. اغلب مدارس امتحان ورودی دارند که روش آماده سازی کودکان را در نوشته ای دیگر خواهیم گفت.
برای شناسایی مدارس بهتراست- ابتدا چشم ها را بشویید یعنی خیلی به تبلیغات توجه نکنید – و زمان خروج بچه ها کنار درب مدرسه بایستید و با دقت به بچه ها توجه کنید.
یکی از سوال های مهم میزان و روش ارائه تکلیف است و عملا تا چه حد والدین در گیر برنامه های درسی بچه ها هستند یعنی این که آیا باید وقت زیادی را شما برای انجام پروژه و غیره صرف کنید یا این که بچه ها مستقل بار می آیند.
 به نظر نگارنده در پایه اول ابتدایی نقش شخص معلم بسیار پر رنگ است. معلم کلاس اول باید بتواند کودک را در گذر از دوران مهد کودک و پیش دبستانی به سمت دوره دبستان و ابتدایی همراهی کند و بتواند انگیزه بچه را برای یادگیری و انجام تکالیف تقویت کند. این مسئله بیش از آنچه تصور کنید در آینده تحصیلی کودک موثر است.
در کلاس اول دبستان، طبعا علاقمندی به درس و تحصیل بسیار بیش تر از فشار برای یادگیری لغات عربی مهجور مهم است و متاسفانه دیده می شود که در برخی مدارس پایتخت رویکرد متفاوتی وجود دارد. شما می توانید برای اطمینان قبل از ثبت نام ملاقاتی با معلم کلاس اول داشته باشید و وجود خصوصیات فوق را در رفتار ایشان جویا شوید.
امید است نوشته فوق کمک ناچیزی به مادران فداکار و پدران دلسوز این سرزمین و فرزندان عزیزمان کرده باشد.
جمعه 5 ارديبهشت 1393برچسب:, :: 19:4 :: نويسنده : ز-میریان
اضطراب در دانش آموزان همه ی ما اضطراب را تجربه کرده ایم و همه ی ما به طور طبیعى هنگام برخورد با موقعیت هاى تهدید آمیز و تنش‌زا مضطرب می‌شویم، و برای مدتی که خیلی طولانی نیست علایم آن را حس می کنیم. اما احساس اضطراب شدید و مزمن و همیشگی، آن هم در غیاب علتی واضح، امرى غیر عادى است. در واقع در اضطراب بیمارگونه که به عنوان یک اختلال تلقی می‌شود، شدت عکس‌العمل فرد، متناسب با میزان خطر نیست و یا بعضا ممکن است توام با تعارض بوده و ضمنا مداوم و تکراری است . اضطراب شامل احساس عدم اطمینان، درماندگى و برانگیختگى فیزیولوژیکى است.
به‌طور کلى اضطراب یک احساس منتشر، بسیار ناخوشایند و اغلب مبهم دلواپسى است که با یک یا چند حس جسمى مانند احساس خالى شدن سر دل، تنگى قفسه سینه، طپش قلب، تعریق، سردرد و غیره همراه است. بررسی ها نشان می‌دهد که اضطراب در مردها، طبقات اقتصادى مرفه و جوانان کمتر است و در زنان، افراد کم‌درآمد و سالمندان بیش تر شایع می‌باشد.
علایم و نشانه های اضطراب
بسیارى از دانش آموزان به خصوص در سال های اولیه ی تحصیل، هنگام قرار گرفتن در وضعیت تازه، مثل روبرو شدن با افراد جدید، احساس اضطراب کرده و به‌طور خجالت‌آورى به مادر و پدر، افراد فامیل و یا وابستگان به اصطلاح «آویزان» می‌شوند.
معمولاً والدین می‌توانند آن ها را تشویق به خروج از «منطقه امن» بکنند. هر چند بعضى از کودکان در مقابل این شرایط مقاومت کرده و آن ها را نمی‌پذیرند. به‌منظور کمک به کودکان در این موقعیت باید صبر و حوصله کافى داشت به‌طوری که آن ها احساس اعتماد به نفس کافى جهت مقابله با مسائلى که به نظرشان مشکل مى آید را کسب کنند.
بسیارى از والدین از این احساس کودکانشان آگاه نیستند تا روزى که آنان به مشکلى برخورد میکنند مثل روزِ اول رفتن به مدرسه و ... منشاء این اضطراب در کودکان ناشناخته می‌باشد. اغلب ترکیبى از یک ترس ناشناخته و فقدان کنترل همراه با یک طبیعت ناشى از شرم و خجالت زمینه بسیارى از اضطراب کودکان را تشکیل می‌دهد.
بسیارى از شکایت هاى کودکان در دوران ابتدایى مدرسه هم چون درد معده یا سوزش سر دل و یا دردهاى پراکنده دیگر، ناشى از وجود یک اضطراب نهفته در کودکان است که وجود اختلاف در خانواده و نگرانى در پدر و مادر می‌تواند از علل آن باشد که این نگرانى مستقیماً به کودک انتقال یافته و با این شکایات بروز مى کند.
شایع ترین اختلالات اضطرابى در کودکان و نوجوانان عبارتند از:
جمعه 5 ارديبهشت 1393برچسب:, :: 19:2 :: نويسنده : ز-میریان
چون طلوع ناب خورشیدی عزیز درجهان بیتا وتو نوری عزیز درهمه دنیا بگردی چون تونیست اینچنین انسان دلسوزی عزیز جای تو باشد برین و صد بهشت ای معلم کیمیای دشت عشق هفته معلم پیشاپیش مبارک!
یک شنبه 31 فروردين 1393برچسب:, :: 18:0 :: نويسنده : ز-میریان
و چه رنگی هستی ؟ در صورتيكه تاريخ تولد شما در : قرمز عاشق نمي شويد اما وقتي او را يافتيد تا مدتهاي طولاني دوستش خواهيد داشت. و بسيار بندرت مرتكب اشتباه احمقانه ميشويد. دوست داريد رهبر باشيد و به راحتي مي توانيد دوستان جديد پيدا كنيد. اما ضمنا ميتوانيد خودخواه هم باشيد. مي خواهيد مورد توجه باشيد و نمي خواهيد بطور نا برابر با شما برخورد شود. ميتوانيد روز مردم را روشن كنيد. شما ميدانيد در زمان مناسب چه بگوييد و خوش اخلاق هستيد0 دوست داريد تا مورد توجه و علاقه كسي باشيد كه دوستش داريد ولي اغلب تنهاييد و به انتظار فرد مورد نظرت مي مانيد. مورد نظرت را پيدا كني اما وقتي او را يافتي تا ساليان متمادي دوباره عاشق نمي شوي. داراي افكاري منفي هستيد و در جستجوي عشقي شورانگيز مانند آنچه در قصه هاست هستيد. و انتخاب درستي در زمان مناسب مي گيريد. همواره در افكار داشتن روابط عاشقانه بسر مي بريد. مشكل ساز باشد. اما در مورد عشق صبور هستيد. وقتي فرد مورد نظرتان را يافتيد برايتان دشوار است فرد بهتري پيدا كنيد. حقيقتا براي رسيدن به آنها تلاش ميكنيد ، فردي آماده رقابت هستيد. دوستانتان برايت بسيار مهم هستند و قدر آنچه را كه داريد ميدانيد، گاهي اوقات واكنشتان زيادي شديد است و علت آن نيز احساساتي بودنتان است. بين دوستان محبوب هستيد اما ميتوانيد دست به عمل احمقانه اي نيز بزنيد ، بسادگي امور را فراموش ميكنيد. بدنبال شخصي هستيد كه قابل اعتماد باشد. نمي توانيد به يك كار بچسبيد اما داراي شخصيتي هستيد كه اعتماد و علاقه همه را جلب ميكند. براحتي ميتوان با شما صحبت كرد و شما نصايح خوبي ميدهيد. وقتي موضوع دوستي است متوجه ميشويد نمي توان به كسي اعتماد كرد، اما وقتي دوستان واقعي خود را يافتيد تا پايان عمر به آنها اعتماد ميكنيد. تا مدتها پاي مي فشاريد. زندگي عشقي شما نيز توام با مبارزه است و مثل همه نيست. . شما مهربان و بشاش هستيد اما بسادگي به مردم حسادت نورزيد0 به چيزي كه ميخواهيد دستيابيد ، بسادگي تسليم شده آنرا رها ميكنيد. از دستتان برود چون در اين مورد از مغزتان فرمان ميگيريد نه از قلبتان0 زماني كه از دست شخص يا اشخاصي عصباني مي شويد برايتان مشكل است آنها را ببخشيد. اما همه اين حالت شما را دوست دارند. ولي حرف مردم را زود باور ميكنيد. يافتن عشق براي شما سخت است و گمگشته عشق هستيد. چهار شنبه 9 بهمن 1392برچسب:, :: 23:13 :: نويسنده : ز-میریان
تحلیل درباره ازدواج چه فکر می‌کنید. چهار شنبه 9 بهمن 1392برچسب:, :: 23:10 :: نويسنده : ز-میریان به مرد زندگی‌تان بگویید كه كاملا احساس بدبختی و درماندگی نمی‌كنید و او مجبور نیست به كمكتان شتافته و نجات‌تان بدهد. بهتر است بگویید...
سؤالاتی هستند که بیشتر اوقات در ذهن تمامی زن‌ها وجود دارد؛ سؤالاتی درباره رابطه‌شان با مردان، اینکه چرا خیلی اوقات بدون وجود هیچ نوع مشکل خاصی با هم دعوایشان می‌شود و دچار اختلاف می‌شوند. اینکه مثلا چرا مردها نمی‌توانند آنطور که باید احساسات آنها را درک کنند، چرا بی‌خودی عصبانی می‌شوند و عکس‌العمل‌هایی غیر قابل پیش‌بینی نشان می‌دهند و سؤالاتی از این قبیل. درک مردها و داشتن تعامل بهتر با آنها مستلزم دانستن 3 راز بزرگ درباره ویژگی‌های مغزی- احساسی آنهاست؛ این 3 راز همان‌هایی هستند که باعث می‌شوند فکر کنیم مردها موجودات پیچیده‌ای هستند اما اشتباه نکنید شما به راحتی می‌توانید مردتان را پیش‌بینی کنید چون او خیلی ساده‌تر از آن است که تصور می‌کنید. راز شماره یکچرا مردها احساس می‌كنند همیشه باید حق با آنها باشد؟ به منظور درك این معما در مورد مردان باید به شرایط تعلیم و تربیت آنها در دوران كودكی نگاهی بیندازیم. مردها اینگونه آموزش دیده‌اند كه باید دنیای بیرون را تحت كنترل كامل خود داشته باشند و همیشه به موفقیت دست پیدا كنند و در عوض به دنیای درونی خود كه شامل افكار و احساساتشان است، كمتر توجه نشان بدهند. به پسربچه‌های كوچك گفته شده كه ارزش آنها به كارهایی است كه انجام می‌دهند و همچنین به موفقیت‌هایی است كه به آنها دست پیدا می‌كنند. مثلا به آنها گفته‌اند كه تو مرد این خونه‌ای و باید به مادرت در همه کارها کمک کنی. بر همین اساس پسربچه‌ها به این نتیجه می‌رسند برای اینكه پسرهای خوبی باشند باید كارها را درست انجام دهند. آنها بزرگ می‌شوند و در نهایت به این نتیجه می‌رسند باید اعتمادبه‌‌نفسشان را بر اســـاس موفقیت‌هــا و دستیابی‌هایشان بسنجند، یعنی اعتمادبه‌نفس و موقعیت‌هایشان را با هم یكسان می‌گیرند. نكته مهم: مردها غالبا به سختی می‌توانند بگویند متاسفم. معذرت‌خواهی از طرف آنها به این معناست كه كار اشتباهی كرده‌اند و اینكه خیلی بد هستند. راه‌حل چیست؟ ادامه مطلب ... دو شنبه 3 تير 1392برچسب:, :: 23:34 :: نويسنده : ز-میریان درباره وبلاگ  به وبلاگ من خوش آمدید! ز-میریان هستم از دانشسرایی های طرح 4ساله و اکنون دارای 23سال سابقه کار در مدارس ابتدایی بامدرک کارشناس دبیری آموزش ابتدایی در حال خدمت در پست کارشناس توسعه پیش دبستانی غیر دولتی می باشم آخرین مطالب پيوندها نويسندگان
|
||
 |
تبادل لینک هوشمند 